به نام خدا
خجسته باد« عید قربان» عید صالحان وارسته وعید اهل طاعت وتسلیم
«خسی در میقات»
من از این شهر امید
شهر توحید که نامش مکه است
وغنوده است میان صدفش کعبه پاک
قصه ها می دانم
هر کجا گام نهی در این شهر
وبه سوی وبه هر چشم انداز
که نظر کرده وچشم اندازی
می شود زنده در اندیشه بسی خاطره ها
یادی از هاجر واسماعیلش
مظهر سعی وتکاپو وتلاش
صاحب زمزمه زمزم عشق
یادی از ابراهیم
آنکه شالوده ی این خانه بریخت
آنکه بت های کهن را بشکست
آنکه بر درگه دوست
پسرش را که جوان بود به قربانی برد
یادی از ناله ی جانسوز بلال
که در این شهر در آن دوره ی پر خوف وگزند
به احد بود بلند
یادی از غار حرا مهبط وحی
یادی از بعثت پیغمبر پاک
یادی از هجرت و از فتح بزرگ
یادی از شعب ابیطالب وآزار قریش
شهر دین - شهر خدا- شهر رسول
شهر میلاد علی (ع)
شهر نجوای حسین ابن علی (ع,) د ر عرفات
شهر قرآن و حدیث
شهر فیض وبرکات..........
وبسی خاطره ها از جای دگر شخص دگر
بانگ توحید گه در دشت وفضا می پیچد
موج لبیک که در کوه وهوا می غلطد
طور سینای مسلمانان را
جلوه گر می سازد
چه کسی جرات این را دارد که در اینجا سخن از من گوید؟
« من وتو» رنگ ز رخساره ی خود می بازند
همه «ما» می گردند همه «او» می گردند
پهندشت عرفات
جلوه گاهی است که در آینه اش
چهره ی روشن وحدت پیداست
همه در زیر یکی سقف بلند
آسمان نیلی
به مناجات وعبادت مشغول
اشک در دیده وغم ها به دل وبار
گناهان بر دوش
همه در گریه ودر راز ونیاز
جامه ای ساده ویکسان وسفید
جامه ای ضد غرور
همه بر تن دارند
همگی در سعی اند
یا که در حال طواف
گرد این خانه که از روز نخست
بهر مردم شده در مکه بنا
وطن مشترکی چون مکه
نتوان یافت به هیچ آئینی
امتیازات نکوهیده در این شهر وحریم
به مساوات مبدل گشته است.
این مراسم که در این خانه بپاست
رمزی از شوکت واز تقویت آئین است
جلوه ای از دین است
حاجی اینجا همه «او» می بیند
نام او می شنود
فیض او می طلبد
با شعار لبیک
پاسخ دعوت او می گوید
غرق در جذبه ی پر شور خداست
قطره ای از دریاست
و..........................خسی در میقات
جواد محدثی